Forex risk of two mnc

Jak firmy wykorzystują instrumenty pochodne do zagrożenia ryzykiem Jeśli rozważasz inwestycję w papiery wartościowe i czytasz, że firma używa instrumentów pochodnych do zabezpieczenia pewnego ryzyka, czy należy się martwić lub upewnić się, że wariant Warren Buffett jest znany: on zaatakował wszystkie instrumenty pochodne, mówiąc, że on i jego firma postrzega je jako bomby czasowe, zarówno dla stron zajmujących się nimi, jak i systemu gospodarczego (raport roczny Berkshire Hathaway z 2003 roku). Z drugiej strony wolumen obrotu instrumentami pochodnymi szybko się zwiększył, a firmy niefinansowe nadal kupują i sprzedają je coraz liczniej. Aby pomóc Ci w ocenie firmy wykorzystującej instrumenty pochodne do zabezpieczenia ryzyka, spójrz na trzy najczęstsze sposoby używania pochodnych instrumentów zabezpieczających. (Aby lepiej zrozumieć zabezpieczenia i jak to działa, zobacz Podręcznik dla początkujących, aby zabezpieczyć.) Ryzyko walutowe Jednym z bardziej powszechnych korporacyjnych zastosowań instrumentów pochodnych jest zabezpieczenie ryzyka walutowego lub ryzyka walutowego. co jest ryzykiem, że zmiana kursów walut będzie miała negatywny wpływ na wyniki biznesowe. Przyjrzyjmy się przykładowi ryzyka walutowego z ACME Corporation, hipotetyczną firmą z USA, która sprzedaje widgety w Niemczech. W ciągu roku ACME Corp sprzedaje 100 widżetów, każdy w cenie 10 euro. Dlatego naszym stałym założeniem jest to, że ACME sprzedaje tysiące euro gadżetów: Kiedy kurs dolara na euro wzrasta z 1,33 do 1,50 do 1,75, to zajmie więcej dolarów na zakup jednego euro. lub jeden euro przekłada się na więcej dolarów, co oznacza, że ​​dolar jest osłabiony lub osłabia. Kiedy dolar pogarsza się, ta sama liczba sprzedawanych widżetów przekłada się na większą sprzedaż w dolarach. Pokazuje to, jak osłabienie dolara nie jest złe: może zwiększyć sprzedaż eksportową firm z USA. (Alternatywnie, ACME może obniżyć ceny za granicę, które ze względu na deprecjonujący dolar nie zaszkodzą sprzedaży dolara, jest to kolejne podejście dostępne dla eksportera z USA, gdy dolar traci na wartości). Powyższy przykład ilustruje dobre zdarzenia, które mogą wystąpić kiedy dolar straci na znaczeniu, ale zdarza się złe wydarzenie, jeśli dolar umocni się, a sprzedaż eksportowa kończy się mniej. W powyższym przykładzie podjęliśmy kilka bardzo ważnych założeń upraszczających, które mają wpływ na to, czy amortyzacja dolara jest dobrym lub złym wydarzeniem: (1) Zakładaliśmy, że ACME Corp. produkuje swój produkt w Stanach Zjednoczonych, a zatem ponosi koszty zapasów lub produkcji w dolarach. Jeśli ACME zamiast tworzyć niemieckie gadżety w Niemczech, koszty produkcji ponoszą się w euro. Więc nawet jeśli sprzedaż dolara wzrośnie z powodu deprecjacji w dolarze, koszty produkcji wzrosną również Ten wpływ na sprzedaż i koszty nazywa się naturalnym zabezpieczeniem. ekonomika biznesu zapewnia własny mechanizm zabezpieczający. W takim przypadku większa sprzedaż eksportowa (w wyniku przeliczenia euro na dolary) prawdopodobnie zostanie złagodzona przez wyższe koszty produkcji. (2) Zakładaliśmy również, że wszystkie inne rzeczy są równe, a często nie są. Na przykład zignorowaliśmy jakiekolwiek wtórne skutki inflacji i czy ACME może dostosować swoje ceny. Nawet po naturalnych żywopłotach i skutkach ubocznych większość międzynarodowych korporacji jest narażonych na jakąś formę ryzyka walutowego. Teraz zilustruj proste zabezpieczenie, które może wykorzystać firma ACME. Aby zminimalizować skutki jakichkolwiek kursów USDEUR, ACME kupuje 800 kontraktów terminowych na kontrakty futures na kurs USDEUR. Wartość kontraktów terminowych nie będzie w praktyce odpowiadać dokładnie na poziomie 1: 1 przy zmianie aktualnego kursu walutowego (tzn. Kursu futures nie zmieni się dokładnie według kursu spot), ale zakładamy, że nie tak czy inaczej. Każda z kontraktów terminowych ma wartość równą zyskowi przekraczającemu stopę 1,33 USDEUR. (Tylko dlatego, że ACME zajęło tę pozycję na rynku terminowym, ktoś - kontrpartner - zajmie to przeciwnie): w tym przykładzie umowa terminowa to odrębna transakcja, ale ma odwrócić stosunek do wymiany waluty wpływ, więc jest przyzwoite zabezpieczenie. Oczywiście, nie jest to wolny lunch. gdyby dolar był osłabiony, a następnie zwiększona sprzedaż eksportowa zostanie złagodzona (częściowo zrekompensowana) stratami na kontraktach futures. Zabezpieczenie ryzyka Ryzyko stopy procentowej Firmy mogą ryzykować na różnych poziomach ryzykiem stopy procentowej. Zastanów się nad firmą, która spodziewa się sprzedać dywizję w ciągu roku i wtedy otrzyma gotówkę pieniężną, którą chce zaparkować w dobrej inwestycji bez ryzyka. Jeśli firma mocno uważa, że ​​odsetki odsetkowe spadną między teraz, to może on nabyć (lub zajmić długą pozycję) kontrakty futures na Skarbie. Spółka skutecznie blokuje przyszłe stopy procentowe. Oto inny przykład zabezpieczenia przed ryzykiem stopy procentowej stosowany przez firmę Johnson Controls (NYSE: JCI), jak zostało to zauważone w raporcie rocznym z 2004 r .: Hedges Value Fair - Spółka JCI miała dwie noty na 30 września 2004 r. jako zabezpieczenie wartości godziwej części obligacji o stałej stopie procentowej Zmiana wartości godziwej swapów dokładnie odwraca zmianę wartości godziwej zabezpieczanego długu bez wpływu netto na dochody. (JCI 10K, 113004 Uwagi do sprawozdań finansowych) Źródło: 10kwizard. Johnson Controls korzysta z zamiany stopy procentowej. Zanim przystąpił do wymiany. płaci ona zmienną stopę procentową na niektóre jej obligacje. (Na przykład wspólnym uzgodnieniem byłoby zapłacić LIBOR plus coś i zresetować stawkę co sześć miesięcy). Możemy zilustrować te płatności o zmiennej stopie z wykresem dolnym: teraz spójrzmy na skutki wymiany, zilustrowane poniżej. Wymiana wymaga od JCI wypłaty stałej stopy procentowej przy jednoczesnym otrzymywaniu płatności o zmiennym oprocentowaniu. Otrzymane płatności o zmiennym oprocentowaniu (przedstawione w górnej części wykresu poniżej) są wykorzystywane do zapłaty zadłużenia z tytułu istniejącego wcześniej długu. JCI pozostawia się zatem dopiero po długie zadłużenie o zmiennym oprocentowaniu iw związku z tym udało się przekształcić zobowiązanie o zmiennym oprocentowaniu w zobowiązanie o stałej stopie procentowej z dodatkiem instrumentu pochodnego. I znowu, zauważ, że roczne sprawozdanie sugeruje, że JCI ma doskonałe zabezpieczenie: kupony o zmiennej stopie, które JCI otrzymały dokładnie kompensujące zobowiązania spółki o zmiennej stopie. (W celu lepszego zrozumienia, czym są transakcje swapowe i jak one działają, patrz: Wprowadzenie do transakcji swapowych). Firmy zajmujące się zabezpieczaniem towarów lub towarów, które w dużym stopniu zależą od surowców lub towarów, są wrażliwe, czasami znacząco na zmiany cen wejść. Linie lotnicze, na przykład, konsumują dużo paliwa lotniczego. Historycznie większość linii lotniczych wiele wzięło pod uwagę zabezpieczenie przed wzrostem cen ropy naftowej - chociaż na początku 2004 r. Jeden z głównych przewoźników lotniczych błędnie rozstrzygnął (wyeliminował) wszystkie swoje zabezpieczenia naftowe: kosztowna decyzja przed wzrostem ceny ropy naftowej. Monsanto (NYSE: MON) produkuje produkty rolne, herbicydy i produkty biotechnologiczne. Wykorzystuje kontrakty terminowe do zabezpieczenia się przed wzrostem cen soi i inwentarza kukurydzy: Zmiany cen towarów: Monsanto korzysta z kontraktów futures chroniących się przed wzrostem cen towarów, które zabezpieczają przed dokonanymi lub przyszłymi zakupami oraz wartością bilansową zobowiązań wobec plantatorów dla zapasów soi i kukurydzy. 10-procentowy spadek cen wywarłby negatywny wpływ na wartość godziwą tych kontraktów terminowych w wysokości 10 milionów na soję i 5 milionów na zboże. Używamy również swapów gazu ziemnego do zarządzania kosztami za energię. 10-procentowy spadek cen gazu miałby negatywny wpływ na wartość godziwą swapów w wysokości 1 miliona. (Monsanto 10K, 110404 Uwagi do sprawozdań finansowych) Podsumowanie Przeprowadziliśmy przegląd trzech najpopularniejszych rodzajów zabezpieczeń korporacyjnych z instrumentami pochodnymi. Istnieje wiele innych zastosowań pochodnych, a nowe typy są wynalezione. Na przykład firmy mogą zabezpieczyć się przed ryzykiem pogodowym, aby zrekompensować im dodatkowy koszt niespodziewanie gorącego lub zimnego sezonu. Omówione instrumenty pochodne nie są zasadniczo spekulatywne dla firmy. Pomagają chronić firmę przed nieprzewidywanymi zdarzeniami: niekorzystnymi wahaniami kursów walutowych lub stóp procentowych oraz nieoczekiwanym wzrostem kosztów wprowadzania. Inwestorem po drugiej stronie transakcji pochodnej jest spekulant. Jednakże w żadnym wypadku nie są to instrumenty pochodne. Nawet jeśli na przykład firma zdziwiona jest wydarzeniem nowojorskim, takim jak korzystny ruch stóp procentowych, to firma (bo musiała zapłacić za instrumenty pochodne) otrzymuje mniej na zasadzie netto niż gdyby nie zabezpieczenie. Artykuł 50 stanowi klauzulę negocjacyjno-rozliczeniową zawartą w traktacie UE, w którym przedstawiono kroki, które należy podjąć dla każdego kraju, który. Beta jest miarą zmienności lub systematycznego ryzyka bezpieczeństwa lub portfela w porównaniu z rynkiem jako całości. Rodzaj podatku od zysków kapitałowych poniesionych przez osoby prywatne i korporacje. Zyski kapitałowe to zyski inwestora. Zamówienie zakupu zabezpieczenia z lub poniżej określonej ceny. Zlecenie z limitem kupna umożliwia określenie podmiotów gospodarczych i inwestorów. Reguła Internal Revenue Service (IRS), która umożliwia wycofanie bez kary z konta IRA. Reguła wymaga tego. Pierwsza sprzedaż akcji przez prywatną firmę do publicznej wiadomości. IPO są często emitowane przez mniejsze, młodsze firmy szukające korporacji międzynarodowych. MNC BREAKING DOWN Wielonarodowa Korporacja - MNC Wielonarodowe korporacje są czasami określane jako korporacje ponadnarodowe. Prawie wszystkie międzynarodowe koncerny to amerykański, japoński lub zachodnioeuropejski, na przykład Nike, Coca-Cola, Wal-Mart, AOL, Toshiba, Honda i BMW. Zwolennicy międzynarodowych firm twierdzą, że tworzą wysoko płatne miejsca pracy i technologicznie zaawansowane towary w krajach, które w inny sposób nie miałyby dostępu do takich możliwości lub towarów. Z drugiej strony krytycy twierdzą, że firmy wielonarodowe mają nadmierny wpływ polityczny na rządy, wykorzystują narody rozwijające się i powodują utratę miejsc pracy w ich własnym kraju. Największe koncerny wielonarodowe 10 największych korporacji międzynarodowych na świecie, licząc od 2018 roku, to Wal-Mart (485,65 mld), Sinopec (433,31 mld), Royal Dutch Shell (385,63 mld), PetroChina (367,85 mld), Exxon Mobil (364,76 mld ), BP (334,61 mld EUR), Toyota Motors (248,95 mld EUR), Volkswagen (244,81 mld EUR), Glencore (209,22 mld EUR) i Total (194,16 mld EUR). Firma Wal-Mart działa w 28 krajach, w tym ponad 11 500 sklepów detalicznych zatrudniających ponad 2,3 miliona osób na całym świecie. Istnieje wiele korzyści dla ustanowienia międzynarodowych operacji. Posiadanie obecności w obcym kraju, takim jak Indie, umożliwia firmom spełnienie indyjskiego zapotrzebowania na jego produkt bez ponoszenia kosztów związanych z wysyłką na duże odległości. Korporacje mają tendencję do zakładania działalności na rynkach, gdzie ich kapitał jest najbardziej wydajny lub płace są najniższe. Poprzez produkcję tej samej jakości towarów po niższych kosztach, międzynarodowe koncerny zmniejszają ceny i zwiększają siłę nabywczą konsumentów na całym świecie. Kompromisem globalizacji lub ceną niższych cen jest to, że krajowe miejsca pracy są podatne na wyjazd za granicę. Dane z Biura Statystyki Pracy wskazują, że w latach 2001-2017 Stany Zjednoczone straciły około 33 miejsca pracy (5,8 mln miejsc pracy). Dane te podkreślają, jak ważne jest, aby gospodarka miała mobilną lub elastyczną siłę roboczą, tak aby wahania temperamentu gospodarczego stały się przyczyną długotrwałego bezrobocia. Pod tym względem edukacja i kultywowanie nowych umiejętności, które odpowiadają nowo powstałym technologiom, są integralną częścią utrzymania elastycznej, elastycznej siły roboczej. Jednym z najszybciej rozwijających się gałęziach przemysłu w Stanach Zjednoczonych są platformy pożyczkowe typu peer-to-peer, sklepy medyczne marihuany, usługi teleheaty i rozwój oprogramowania do poruszania się, branże te zastępują wiele amerykańskich miejsc pracy, które zostały przemieszczone przez zagraniczną produkcję. Zarządzanie ryzykiem walutowym w międzynarodowych korporacjach Finanse Essay Opublikowany: 23 marca 2018 Ostatnia edycja: 23 Marzec 2018 Ten esej został złożony przez studenta. Nie jest to przykład prac napisanych przez naszych profesjonalnych pisarzy. Korporacje Wprowadzenie: Globalizacja miała skutki gospodarcze, kulturowe, technologiczne i polityczne. W ostatnich dziesięcioleciach wzrost globalizacji doprowadził do szybkiego wzrostu w kilku gałęziach przemysłu na całym świecie i miał również silny wpływ na elastyczność firm. Setki nowych MNC pojawiły się globalnie z powodu liberalizacji rynków handlowych i kapitałowych. Firmy wielonarodowe nie ograniczają się do dużych firm o ogromnych inwestycjach, takich jak Coca Cola, Nike i Shell, ze względu na postęp technologiczny i liberalne, wiele małych firm działa na arenie międzynarodowej w celu maksymalizacji zysków. Wzrost ten zwrócił uwagę na różne zagrożenia, jakie napotykają MNC działające w różnych krajach. Jednym z takich zagrożeń jest ryzyko finansowe związane z rynkami walutowymi. Większość czasu MNC zajmują się więcej niż jedną walutą krajową, a zatem zmiany kursów walut mogą mieć negatywny wpływ na zyski firmy. W niniejszym artykule omówiono różne zagrożenia walutowe napotykane przez międzynarodowe koncerny na całym świecie oraz niezbędne kroki podejmowane w celu zarządzania tymi zagrożeniami. W dokumencie znalazło się również badanie dotyczące maleńkich korporacji. Ryzyko walutowe: ryzyko walutowe znane także jako ekspozycje może być określane jako uzgodnione, prognozowane lub warunkowe przepływy pieniężne, których skala nie jest aktualna. Wielkość zależy od wartości zmian kursów walutowych, które z kolei zależą od różnych zmiennych, takich jak parytet stóp procentowych, parytet siły nabywczej, spekulacje i polityka rządu wobec kursów walutowych. Zdaniem G. Shoup (1998), firma ma ekspozycję, jeśli w pewnym aspekcie w firmie występuje niedopasowanie waluty, tak że zmiana kursów walutowych, nominalnych lub rzeczywistych, wpływa negatywnie na jego wyniki. Ekspozycje te można klasyfikować do trzech różnych kategorii: Ekspozycja na tłumaczenia to narażenie na ryzyko aktywów netto w walucie krajowej MNC. Innymi słowy, to zyskiem lub stratami poniesionymi w tłumaczeniu rachunku walutowego zagranicznych zagranicznych jednostek zależnych MNC w jedną walutę, którą wykorzystuje w swoich końcowych sprawozdaniach (Yazid amp Muda, 2006). W istocie ryzyko związane z tłumaczeniem można zdefiniować jako wpływ kursów wymiany na dane liczbowe przedstawione w skonsolidowanym bilansie jednostki dominującej. Wprawdzie ta ekspozycja nie wpływa na kapitał własny, ale wpływa na inwestorów ze względu na zmieniające się wartości aktywów lub pasywów. (Shoup, 1998) Ekspozycja transakcji jest to ryzyko związane z transakcją, która została już zakontraktowana. Jest to spowodowane nieoczekiwanymi zmianami kursów walutowych mających wpływ na przyszłe przepływy pieniężne, które MNC już się zobowiązało. Zazwyczaj konsumenci międzynarodowi zaciągają międzynarodowy obowiązek umowny, którego zapłata lub otrzymanie nastąpi w przyszłym terminie, a zatem wszelkie zmiany kursu walut w tym okresie narażą MNC na ryzyko transakcji. Ryzyko transakcji można łatwo zidentyfikować, a tym samym zwrócić większą uwagę od menedżerów finansowych. Ekspozycja gospodarcza jest najbardziej złożonym ryzykiem, ponieważ obejmuje nie tylko znane przepływy pieniężne, ale także przyszłe nieznane przepływy pieniężne, a zatem określane jako ukryte zagrożenie. Jest to wszechstronna metoda pomiaru ekspozycji walutowych firmy, a zatem określana czasem jako kombinacja transakcji i transakcji. Identyfikacja zagrożeń gospodarczych obejmuje zmierzenie zmian wartości bieżącej firmy, wynikające z jakichkolwiek zmian w przyszłych przepływach pieniężnych operacyjnych firmy, powodowanych niekorzystną lub pożądaną zmianą kursu walutowego. (Eiteman, Stonehill, Moffett, 2007). Jak zauważył Dhanani (2000), ryzyko ekonomiczne można uznać za skutek długoterminowych fluktuacji kursów walutowych dla firm prognozowanych przepływów pieniężnych, a przepływy środków pieniężnych powiązane z ryzykiem nie są realizowane, ryzyko jest trudne do zidentyfikowania. Ekspozycja ekonomiczna na MNC może trwać przez długi okres, utrudniając jej ilościowanie, a tym samym ograniczenie stosowania możliwych technik zarządzania. (Shoup, 1998) Zarządzanie ryzykiem walutowym Zarządzanie ryzykiem walutowym jest procesem polegającym na określeniu obszarów działalności MNC, które mogą podlegać ekspozycji walutowej, studiować i analizować narażenie, a następnie wybrać najbardziej odpowiednią metodę wyeliminowania wpływ tych ekspozycji na wyniki końcowe firmy. (Shoup, 1998) Ryzyko związane z krótkoterminowymi transakcjami można rozwiązać przy użyciu instrumentów finansowych, ale długoterminowe ryzyko często wymaga zmian w działalności firmy. Podobnie jak w przypadku ekspozycji na tłumaczenia, MNC może mieć taką samą ilość odsłoniętych aktywów i zobowiązań walutowych. Dzięki temu firma będzie w stanie zrekompensować wszelkie zyski lub straty, jakie może wyniknąć ze względu na zmiany kursów wymiany tej waluty, znane również jako zabezpieczenie bilansowe. (Eiteman, Stonehill, Moffett, 2007) W celu skutecznego radzenia sobie z ekspozycjami ekonomicznymi, MNC może potrzebować dywersyfikacji zarówno swojego finansowania, jak i jego działalności. Może dywersyfikować swoje działania, przenosząc się do miejsc, w których koszt produkcji jest niski, lub też ma elastyczną politykę dostawcy lub zmienia rynek docelowy swoich produktów i rodzajów produktów, z którymi się zajmuje. Jak można to zilustrować w 1994 r. na przykład Toyota, kiedy silny jen japońskiego eksportu do USA był droższy, postanowił przenieść swoją produkcję z Japonii do USA, gdzie osiągnął stosunkowo niskie koszty produkcji, umożliwiając konkurowanie na amerykańskim rynku samochodowym. (Eun Resnick, 2007) Zarządzanie ryzykiem transakcyjnym może obejmować zabezpieczenie przy użyciu specjalnych technik lub stosowania proaktywnych zasad. Proaktywna polityka powszechnie używana obejmuje: (Eiteman, Stonehill, Moffett, 2007): Dopasowanie przepływów pieniężnych w walutach obcych Umowy w sprawie podziału ryzyka Umowy powrót do pożyczki Płatności wiodące i pożyczkowe Korzystanie z centrów fakturowania Zabezpieczenie jest czynnością chroniącą istniejące wcześniej pozycja na rynku spot przez handel pochodnymi papierami wartościowymi, które strzegą istniejących aktywów przed przyszłymi stratami. Zdaniem Eiteman i in. (2007) zabezpieczenie polega na zajęciu pozycji, pozyskaniu środków pieniężnych, aktywów lub kontraktu, które wzrosną lub spadną, a tym samym zrównoważy spadek lub wzrost wartości istniejącej pozycji. Kilka badań z tego zagadnienia podkreśliło, że MNCs mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia w ich działalności zmienności kursu walutowego, powiększając swój udział na całym świecie. Dlatego szerokie zastosowanie różnych technik zabezpieczających przez większość firm zostało powszechnie uznanych w celu zapewnienia ochrony interesów firmy, przepływów pieniężnych i kapitału własnego. Niektóre z najczęściej stosowanych metod zabezpieczania obejmują: zabezpieczenie przed ryzykiem rynkowym zabezpieczenie rynku pieniężnego zabezpieczenie przed ryzykiem rynkowym zabezpieczenie przed ryzykiem rynkowym w przypadku, gdy MNC w kontrakcie forward ma prawny obowiązek kupna lub sprzedaży danej waluty obcej w określonym przyszłą datę znaną jako termin zapadalności kontraktu po cenie uzgodnionej w chwili obecnej. (Nitzche Cuthbertson, 2001) Zabezpieczenie rynku pieniężnego w ramach tej techniki zabezpieczającej narażenie na transakcje można zabezpieczyć poprzez udzielanie i zaciąganie pożyczek na rynkach lokalnych i zagranicznych. Na przykład MNC może zaciągać pożyczkę w walucie obcej, aby zabezpieczyć kwotę, którą spodziewa się otrzymywać w tej walucie w późniejszym terminie, a tym samym może pożyczyć zabezpieczającym zobowiązania w walucie obcej. W ten sposób MNC dopasuje swoje aktywa i pasywa do tej samej waluty. (Eun Resnick, 2007) Opcje zabezpieczenia rynku to technika stosowana przez MNC, która daje mu prawo, ale nie obowiązek zakupu lub sprzedaży określonej kwoty waluty obcej po określonej cenie, w określonym terminie lub w określonym terminie. Chociaż nie jest to powszechnie stosowane narzędzie, może być przydatne, gdy MNC nie ma pewności co do przyszłego otrzymania lub wypłaty w walucie obcej. (Nitzche Cuthbertson, 2001) Hedging pomaga w ograniczeniu ryzyka związanego z transakcjami międzynarodowymi, a także zwiększa możliwości planowania. Zabezpieczenie MNC może zapewnić, że przepływy środków pieniężnych nie spadną poniżej wymaganego minimum, szczególnie w przypadkach, gdy firma ma tendencję do wyczerpania środków na niezbędne inwestycje (Eiteman, Stonehill, Moffett, 2007). Bardzo dobrym przykładem byłby Merck, firma farmaceutyczna. Kearney i Lewent (1993) stwierdzili, że Merck był jednym z pionierów, który stosował zabezpieczenia, aby zapewnić, że kluczowe inwestycje zawsze były finansowane, co w ich przypadku stanowiło aspekt badań i rozwoju ich działalności. Mathur (1982) doszedł do wniosku, że w celu zmniejszenia negatywnych skutków spowodowanych wahaniami kursu walutowego na zarobki i przepływy środków pieniężnych, większość firm stosuje program hedgingowy. Zauważył również, że wśród dużych firm bardziej powszechna jest formalna polityka zarządzania walutami. Zdaniem Bartowa i wsp. (1996), jeśli MNC nie ustanawiają programu hedgingowego, są one bardziej narażone na ryzyko, które może powodować znaczne straty. Pomimo zalet, zabezpieczenie nie zwiększa przewidywanych przepływów pieniężnych, z drugiej strony wykorzystuje zasoby firmy w procesie (Eiteman, Stonehill, Moffett, 2007). Zdaniem G. Shoupa (1998), o ile nie ma wyraźnych celów, zabezpieczeń w miejscu i jasnej komunikacji na każdym szczeblu zarządzania, program hedgingowy może stać się katastrofą. Jako przewodniczący Zenith Electronic Corporations, Jerry K Pearlman powiedział kiedyś: "To cholernie, jeśli zrobisz i cholernie, jeśli się nie stanie" (Shoup, 1998, str. 15). W roku 1984 Lufthansa niemiecka firma przewozowa dokonała zakupu zamówienie dla linii lotniczych z amerykańskiej firmy. Dyrektorzy finansowi w firmie Lufthansa przewidywali w najbliższych dniach silniejszy dolar i tym samym zablokowali niemiecką markę Duetsche w stosunku do dolara amerykańskiego. Z powodu niekorzystnego efektu, słaby dolar, w ciągu roku Lufthansa straciła około 150 milionów dolarów, a połowa kadry menedżerów finansowych straciła pracę (Shoup, 1998). W innym przypadku dwa lata później w 1986 r. Prezes Porche uznał, że jest bezrobotny, ponieważ zmodyfikował firmę w zależności od amerykańskiego rynku 61 przychodów, nie zabezpieczając się przed spadkiem koniunktury w USA, co zmusiło Porche do cierpienia poważnych strat finansowych. (Shoup, 1998) Zgodnie z analizą przeprowadzoną przez Marshalla (2000) tendencja w zarządzaniu ryzykiem walutowym była dość podobna między brytyjskimi i amerykańskimi koncernami wielonarodowymi, którzy przywiązywali dużą wagę do pewności przepływów pieniężnych, a także zminimalizowali wahania dochodów . Z drugiej strony większa liczba azjatyckich koncernów międzynarodowych zarządzała tymi ryzykami w celu zminimalizowania wahań ich zarobków. Obserwowany trend jest zestawiony na rysunku 1 poniżej. Wykres 1: Zarządzanie ryzykiem walutowym na terenie Wielkiej Brytanii, USA i Azji i Pacyfiku przez Andrew P Marshall, czasopismo Wielonarodowego Zarządzania Finansami, 2000. Belk i Glaum (1990) podjęli się badania obejmującego badanie kilku brytyjskich korporacji. Badanie wykazało, że chociaż większość firm uważała, że ​​ekspozycja na tłumaczenia jest ważna, nie wszystkie były przygotowane do skutecznego zabezpieczenia tego ryzyka. Natomiast ekspozycja na transakcje miała największe znaczenie w zarządzaniu ryzykiem walutowym. Poziom zabezpieczenia ryzyka związanego z transakcją różnił się między badanymi firmami, niektóre zabezpieczone całkowicie, a inne częściowo. Badanie wykazało również, że wielkość, jeśli MNC wpłynęło na jego zaangażowanie w zarządzanie ryzykiem walutowym, im większa firma tym wyższa skłonność. W innym badaniu przeprowadzonym przez Makara i Huffmanna (1997) stwierdzono, że istnieje liniowa zależność pomiędzy stosowaną kwotą walutowych instrumentów pochodnych a stopniem narażenia na ryzyko walutowe w amerykańskich korporacjach nuklearnych. Zarządzanie ryzykiem walutowym w chińskich korporacjach Malezji W czasie kryzysu finansowego w 1997 r. Większość maleńkich korporacji międzynarodowych ponosiła straty w walutach obcych z powodu wahań kursów walutowych, co doprowadziło do zwiększenia zaangażowania malezyjskich korporacji w zarządzanie ryzykiem walutowym (Yazid amp Muda, 2006 ). Można zauważyć, że przed kryzysem finansowym mniej korporacji uważanych za zabezpieczające ryzyko walutowe mają kluczowe znaczenie, ponieważ dyrektor generalny malezyjskiej giełdy walutowej Bhd wskazał, że lokalni potentaci korporacji byli bardzo pasywni i reagowali w zarządzaniu ryzykiem finansowym (New Strait Times, 30 maja 1998: 11). Podobne oświadczenie zostało wydane przez ówczesnego ministra handlu międzynarodowego i przemysłu, Rafidah Aziz, co oznaczało, że MNC powinny dobrze zarządzać ryzykiem walutowym (New Strait Times, 3 lipca 1998 r.). Bardzo dobrym przykładem poniesionych szkód jest to, że w Malezji system MAS (ang. Malaysian Airline System - MAS) MAS stracił w ciągu pierwszego półrocza 1998 r. Ok. 400 milionów w związku z długiem zagranicznym w wysokości około M16,0 mld Yazid i Muda (2006) badali 90 spośród 113 krajowych koncernów międzynarodowych wymienionych w ramach Bursy Malaysia. Główne cele cytowane przez MNC w tym badaniu dotyczące zarządzania ryzykiem kursowym miały na celu zminimalizowanie następujących strat w operacyjnych przepływach pieniężnych Zmiany w przepływach pieniężnych Straty na skonsolidowanym bilansie Straty na akcjonariuszach Kurs walutowy na komfortowym poziomie Według Yazid i Muda (2006) malezyjscy MNC stali się bardzo aktywni w zarządzaniu ryzykiem walutowym podczas kryzysu finansowego i kiedy tylko kryzys się skończył, priorytet przypisany zarządzaniu ryzykiem walutowym zmniejszył się nieznacznie, ale nie aż do momentu kryzysu. Zostało to zilustrowane jako podsumowanie wyników badania pokazanego w tabeli 1. Cele Zminimalizuj ryzyko walutowe na komfortowym poziomie Tabela 1 (Yazid i Muda, 2006) Uwaga: Wyniki są oparte na pięciopunktowej stopniowej skali Likerta (1 najważniejsze jest najmniej ważne 5) Duże MNC w Malezji częściej angażują się w zarządzanie ryzykiem walutowym w porównaniu do mniejszych firm lub firm z relatywnie mniejszymi operacjami poza Malezją. Ta tendencja wydaje się być zgodna z innymi MNCs na całym świecie (Yazid i in., 2008). Większość malezyjskich korporacji koncentruje się na zarządzaniu ryzykiem walutowym i można powiedzieć, że zarządzanie ryzykiem walutowym w Malezji wciąż znajduje się w stadium niemowląt w porównaniu z innymi MNCs na zachodzie. Ich praktyki zarządzania są bardzo nieformalne i nie można znaleźć żadnych właściwych udokumentowanych zasad w odniesieniu do ryzyka walutowego. Choć wykorzystanie narzędzi zabezpieczających stale wzrasta wśród Malezyjnych MNC, cele ich zaangażowania pozostają niepewne (Yazid i Muda, 2006). W minionej dekadzie odnotowano szybki wzrost nowego segmentu w globalnym sektorze finansowym, islamskim sektorze finansowym. Aby zakwalifikować się do islamskich transakcji wymiany walutowej, transakcje muszą obejmować rzeczowe aktywa. Malezja, która jest przede wszystkim islamskim krajem, podkreśliła potrzebę stosowania narzędzi zabezpieczających, które są zgodne z islamem. W związku z tym CIMB, wiodący bank Malezji, wprowadził na rynek islamski instrument zabezpieczający kurs walutowy, który pomógłby swoim klientom w zarządzaniu ryzykiem. (Reuters, 2008) Firma Astro, która jest wiodącym dostawcą usług w azjatyckiej indutrii w dziedzinie rozrywki, ma siedzibę w Malezji. Będąc MNC, transakcje zagraniczne są rozpatrywane w różnych walutach obcych innych niż malezyjski ringgit. W konsekwencji występuje ryzyko walutowe. Astro stosuje pochodne instrumenty pochodne w walutach obcych, takie jak kontrakty forward i kontrakty swap na stopy procentowe w celu zabezpieczenia ryzyka walutowego. Umowy forward są powszechnie stosowane w celu ograniczenia ekspozycji na wahania kursowe na należności i zobowiązania z tytułu różnic kursowych, jak również na przepływy pieniężne generowane z przewidywanych transakcji denominowanych w walutach obcych. W 2007 r. Astro straciło 137 000 RM z powodu wahań kursów walutowych i od tej pory postanowiła podkreślić stosowanie technik zabezpieczających. Można to udowodnić przez szacowane przez Astros kwoty kapitałowe kontraktów terminowych, które na dzień 31 stycznia 2009 r. Wyniosły 188 083 636 USD, podczas gdy w tym samym czasie rok wcześniej było to 5109 000 RM. Kluczowy nacisk na zarządzanie ryzykiem przyniósł znaczący zysk w wysokości 7.680.000 RM w odniesieniu do Astro w roku kończącym się w 2008 r. Ponadto, ponieważ Ringgit Malaysia jest walutą funkcjonalną Astros, wszystkie sprawozdania finansowe muszą zostać skonsolidowane w tej walucie. Stąd Astro jest narażone na ryzyko związane z tłumaczeniem z powodu wahań kursów walut. Według tabeli 2.0, znaczenie zarządzania ryzykiem walutowym jest zauważalne, ponieważ Astro doświadczył w 2008 roku ogromnego zysku w porównaniu z stratą poniesioną w 2007 r. Tabela 2.0: ASTRO Wynik z zarządzania ryzykiem walutowym Przepływy środków pieniężnych z tytułu działalności operacyjnej Wpływ netto tłumaczeń walutowych na gotówce i ekwiwalentach gotówki zysk z realizacji kontraktów forward zagranicznych Jednak zabezpieczenie wymiany walut nie zawsze przynosi pozytywny wynik, jak pokazano w przypadku AirAsia, jednej z wiodących tanich linii lotniczych w Azji. AirAsia, podobnie jak wiele międzynarodowych linii lotniczych, stosowała technikę określaną jako zabezpieczenie paliwowe, co pozwala firmom lotniczym na zakup paliwa w cenie ustalonej we wcześniejszym terminie pomimo wzrostu ceny paliwa. Podczas kryzysu paliwowego w latach 2007-2008, kiedy ceny wzrosły do ​​ponad 150 USD, AirAsia odnotowała znaczną stratę, ponieważ zabezpieczała ceny paliw nieprzekraczające 90 USD, w wyniku czego AirAsia odnotowała pierwszą pełną stratę w wysokości 471,7 mln RM rok kończący się 31 grudnia 2008 r. pomimo przyrostu przychodów o 36,6. Doprowadziło to do usunięcia wszystkich żywopłotów na ceny paliwa, a AirAisa uznała siebie za zupełnie niezgrawioną. Chociaż AirAsia zamierza ponownie wprowadzić hedging paliwa w 2017 r., Obecnie zajmuje się cenami punktowymi za paliwo. (Leong, 2009) (Ooi, 2008) Wnioski Wielonarodowe przedsiębiorstwa są narażone na różne rodzaje ryzyka, które obejmują ryzyko walutowe. Uważa się, że ryzyko to wynikające z niestabilności kursów walut ma wszechobecny wpływ na zyskowność i pewność MNC. Na skalę międzynarodową firmy wielonarodowe stają w obliczu ryzyka translacyjnego, transakcyjnego i ekonomicznego ze względu na szalejący system kursów walutowych. Aby uniknąć niekorzystnych skutków tych zagrożeń, międzynarodowe firmy często podejmują działania, które chociaż nie całkowicie eliminują straty, które umożliwiają firmom minimalizację strat. Zabezpieczenie jest bardzo popularnym narzędziem zarządzania ryzykiem, wykorzystywanym przez firmy wielonarodowe i często przyniosło pozytywne rezultaty, jeśli jest stosowane po prawidłowej analizie narażenia. Pomimo swoich zalet, nie wszystkie międzynarodowe koncerny na całym świecie decydują się zarządzać ryzykiem w ten sposób. Cele związane z zarządzaniem ryzykiem kursowym i technikami zarządzania różnią się w poszczególnych regionach. W przypadku spółek wielonarodowych z Malezji zarządzanie ryzykiem kursowym jest uważane za niższe w porównaniu z ich odpowiednikami na całym świecie. Do niedawna większość chińskich koncernów z Malezji nie aktywnie zarządzało tymi ryzykami. Azjatycki kryzys finansowy pod koniec lat 90. wywarł znaczący wpływ na ich stanowisko, a poziom zarządzania ryzykiem kursowym wśród malezyjskich koncernów międzynarodowych znacząco wzrósł. Pisanie Esej Pełne powołanie, dostarczone na czas, Pisanie Pisanie. Slideshare używa plików cookie, aby poprawić funkcjonalność i wydajność oraz zapewnić Ci odpowiednią reklamę. Jeśli nadal przeglądasz witrynę, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie w tej witrynie. Zobacz naszą umowę użytkownika i politykę prywatności. Slideshare używa plików cookie w celu poprawy funkcjonalności i skuteczności, a także dostarczenia Ci odpowiednich reklam. Jeśli nadal przeglądasz witrynę, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie w tej witrynie. Szczegółowe informacje można znaleźć w Polityce prywatności i umowie użytkownika. Explore all your favorite topics in the SlideShare app Get the SlideShare app to Save for Later even offline Continue to the mobile site Upload Login Signup Double tap to zoom out Forex risk management Share this SlideShare LinkedIn Corporation copy 2017